Bir Daha Asla

Pencere kenarında unuttuğum

Yalnızlığım var ya.

Hani, buz tutan soğuk kış günlerinde

Donan.

Hani, şubatın koynundayken

Bir fahişe gibi martın kollarına dolanan

Yalnızlığım

Yine hatırladı beni.

Mayısın sıcağıyla birlikte buzlarından arınıp,

Anlattı bana , beni sevdiğini.

Ve asla

Terk etmek istemediğini.

Sonsuz okyanuslara demir almışken gönlüm,

Takılıp yalnızlığın ardına

Karanlığıma mı döneceğim yoksa?

Yoksa;

İptal edilmiş bir diploma için

Bunca sene

Yeniden sürünecek miyim?

Tekrar sıfırdan başlayıp,

Tekrar sürünecek miyim?

Soğuk sonbahar rüzgarlarını geçip

Kışı atlatabilecek miyim?

Yalnızlığımı,

Bir daha yaşamamak üzere

Dondurabilecek miyim?

Emin değilim.

             Seyfettin Esin