Yok
Yalnızlık güzeldir sanırdım.
Gürültüden insanlardan uzak.
Değilmiş.
Varlığın uzak bir ihtimaldi benim için biliyordum
Gölgene bile razıydım.
O da yok.
Tebessümlerin vardı.
Gül bahçeleri gibi
Bir sel gibi akardı gülümsemen
Dudaklarının arasından.
Duymazdım;
Ama bilirdim çağırdığını beni.
Koşarak gelirdim sana.
Bir merhabamız vardı,
O da yok...
Bir rüzgar girerdi açık penceremden içeri
Sen girerdin,
Hasretin girerdi.
Duvardaki gölgelerle birlikte hayalin girerdi.
Bir tek sen girmezdin.
Bir gün o odaya sen gireceksin diye
Umutlarım vardı,
Tükendi.
Bir umut vardı
O da yok...
Sevdim seni, yemin olsun.
Sevdim.
Elimde değildi
Gönül kaptırdım.
Şimdi sensizliğin yangını var
Yüreğimde
Söndüremediğim.
Acılar kemiriyor iğimi,
Sana hiç diyemediğim.
Dedim ya ;
Acıda olsa gönül kaptırdım.
İnanır mısın?
Geri getirmek için seni
Muska bile yaptırdım.
Ama sen kararlısın.
Dönmeyeceksin geri
Yokluğun parçalarken içimde bir yerleri.
Daldırıp ellerimi
Benden içeri
Seni arayacağım
Gizlenmiş olmalısın içimde bir yerlere
Lanet edip kadere
Seni çağıracağım.
Yüz kere...
Bin kere ...
Yüz bin kere...
Peki çare;
O da yok...
Seyfettin Esin